น้ำคือชีวิต

ที่ดินแปลงแรกที่มีบ่อน้ำเป็นอันว่าซื้อขายไม่ได้  เพราะเป็นที่ดินแนวกันไฟภูเขา...อดไป
ไม่เป็นไร...ขยับมาแปลงติดกันก็แล้วกัน...ยังไงก็ได้วิวเดิม โชคดีเสียอีก ที่มารู้ทีหลังว่า

1. ที่ดินริมเขาเป็นที่ต่ำน้ำจะหลากขังท่วมช่วงหน้าฝน เค้าจึงขุดบ่อเก็บน้ำไว้ทำการเกษตรแต่ดั่งเดิม
2. เนื่องจากเป็นที่ดินแนวกันไฟ ห้ามซื้อขาย ก็คงไม่มีใครมาปลูกบ้านในแปลงนี้แน่นอน

ข้อเสีย :

เนื่องจากน้ำคือชีวิต  เราต้องลงทุนขุดบ่อเก็บน้ำไว้อีกบ่อในที่แปลงใหม่นี้  ขนาดเท่าไรดี ?

ใหญ่ไว้ก่อนแล้วกัน...สักไร่นึงก็แล้วกัน   ที่สำคัญคือต้องขุดให้ทันฝนนี้จะได้เก็บน้ำได้ทันทีแล้วคอยลุ้นว่าที่ดินแถวนี้เก็บน้ำได้ไหม?  ซึมรั่วไหม?  ถ้าโชคดีก็ไม่ต้องเสียเงินรอบสองเพื่อปูพลาสติครองบ่ออีก

เคล็ดลับชาวบ้าน :

ให้หาขี้วัวมาโรยพื้นสระทุกๆปี  จะช่วยอุดรอยรั่วของบ่อได้และยังช่วยให้น้ำมีแหล่งอาหาร สำหรับระบบนิเวศน์ด้วย ( ฉลาดจริง )  และน้ำแถวนี้เวลาหน้าน้ำหลากจากเขาจะเป็นสีโอวัลตินแบบนี้สักพัก   แต่ปลอดภัยเพราะ ไม่มีสารพิษจากโรงงานแน่นอน  ส่วนใหญ่เป็นไร่ข้าวโพด และถ้าอยากให้น้ำใสเร็วขึ้นก็ให้ผสมน้ำหมักEMใส่บ่อเข้าไปเลย  ทำให้มีจุลินทรีย์และเพิ่มO2ในน้ำอีกด้วย...น้ำใสสวยทันหน้าหนาวพอดี

สรุปผล:

บ่อสามารถเก็บน้ำได้ดี  งบประมาณในการขุดบ่อลึก 3 เมตรกว่า ขนาดประมาณ 3 งาน
คิดเป็นเงินทั้งสิ้น 150,000 บาทถ้วน

การขุดบ่อบาดาล - ช่างแกละ ช่างท้องถิ่น...ผู้รู้จักพื้นที่แถบนี้ดีที่สุดก็รีบเข้ามาตรวจพื้นที่  และดำเนินการขุดเจาะอย่างมืออาชีพ ใช้เวลา 3 วัน , ขุดลึก 35 เมตร...งานสำเร็จใช้งบไปอีก 60,000 บาท
( เป็นค่า Submerge pump ซะสองหมื่นบาท )  เฮ้อ...นี่แหละ "น้ำคือชีวิต"