สไตล์
ขอเลือกแนวทางแบบที่ 2:
แนวตู้คอนเทนเนอร์ แต่คงต้องสร้างขึ้นเอง เพื่อให้ได้ความกว้าง 3 เมตร...พอดีกับขนาด "รถเฮี๊ยบ"
ที่จะใช้บรรทุก และการผลิตจะผลิตที่กรุงเทพฯ 70 % ยกเว้นส่วนฐานราก และ เสา ซึ่งจะก่อสร้างไปพร้อมๆกันกับการผลิตตู้เหล็ก โดยช่างท้องถิ่น
วัตถุดิบที่เหลือใช้เศษวัสดุเหลือใช้นำมารีไซเคิล เช่น ไม้ผนัง , ไม้พื้น , ไม้ฉำฉา ฯลฯ
นำมาตกแต่งผิวตู้ เพื่อลดความแข็งกระด้างของความเป็นตู้เหล็ก
และแนวทางแบบที่ 4:
ลักษณะบ้านท้องถิ่นที่กลมกลืนกับสภาพแวดล้อม และมีลักษณะบ้าน 2 ชั้นและมีชานระเบียงกว้าง โดย
ชั้น 1 : น่าจะมีห้องพัก และห้องน้ำ สำหรับคนสวน หรือคนเฝ้าบ้าน และเพิ่มห้องเลี้ยง กระต่าย สักห้อง
เนื่องจากตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงเราก็ควรจะมีผลิตผลบางอย่างที่สามารถสร้างรายได้เพิ่ม และด้วยพื้นที่ "บ้านไร่พอเพียง" มีไม่มากหนัก ทำให้ปลูกพืชเศรษฐกิจต่างๆได้น้อย แต่สำหรับการเพาะเลี้ยงกระต่ายใช้พื้นที่น้อยกว่า ส่วน..พืชและผัก ผลไม้ ไข่ไก่ ปลา ก็เอาไว้บริโภคเองแล้วกัน
ชั้น 2 : ประกอบด้วย ห้องนอน 2 ห้อง , ห้องทำงาน-ห้องนั่งเล่น , ครัว และ ชานที่กว้างสไตล์บ้านไทย
ภาพที่ติดตา :
สมัยเด็กๆ ที่คุณครู ให้ทำ ส.ค.ส. ส่ง
เรามักจะวาดภาพทิวทัศน์ ทุ่งนา , กองฟาง , ภูเขา ฝูงนก และ พระอาทิตย์ จนชินทุกปี ( วาดจนเก่ง )
ก็เลยนำมาเป็นแรงบันดาลใจสร้าง
" บ้านไร่พอเพียง " ซะเลย !
เกือบลืม / นอกจากกระต่ายพ่อพันธุ์ แม่พันธุ์ ที่เลี้ยงที่บ้านกรุงเทพฯ และก็ไม่เคยมีลูกมีหลานเลย
เรายังมีนกเลิฟเบิร์ดอีก 10กว่าตัว...ก็ควรจะย้ายไปด้วยซิ ! คงต้องเพิ่มกรงนกขนาดสัก 1.5 X 3 เมตร
ไว้ใต้ถุนบ้านด้วย ( ชักเยอะแฮะ )
" เสียใจด้วยนะ สำหรับเจ้าหมูน้อย และ วัว "
เลี้ยงไม่ไหวแน่....อยู่ด้วยกันคงตายหมู่...แน่เลย !
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น